رعایت احکام شرعی، برای استحلام و استحکام کانون خانواده ضروری به نظر می ­رسد.
 
چکیده: غسل جنابت مستحب است، ولی برای کاری که نیاز به طهارت دارد واجب می ­شود. مثلا فردی که می ­خواهد نماز بخواند و یا روزه بگیرد، باید با طهارت باشد، بنابراین از باب مقدمه­ ی نماز و روزه باید غسل کند. در این مقاله با برخی از احکام جنابت آشنا می ­شویم.

تعداد کلمات 858 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

برخی احکام جنابت

ـ به دو چیز انسان جنب می‌شود. اول جماع. دوم: بیرون آمدن منی، چه در خواب باشد یا بیداری، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بی‌شهوت. با اختیار باشد یا بی‌اختیار.[1]
ـ اگر رطوبتی از انسان خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر این‌ها چنان چه با شهوت و جستن بیرون آمده و بعد از بیرون آمدن آن، بدن سست شده آن رطوبت حکم منی دارد و اگر هیچ یک از این سه نشانه و یا بعضی از اینها را نداشته باشد حکم منی ندارد ولی در زن و مریض لازم نیست بدن او سست شود.[2]
ـ اگر از مردی که مریض نیست آبی بیرون آید که یکی از سه نشانه‌ای که در مسأله‌ی پیش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‌های دیگری را داشته با نه، چنان چه بیش از بیرون آمدن آن آب، وضو نداشته باید وضو بگیرد.[3]
ـ مستحب است انسان بعد از بیرون آمدن منی بول[4] کند و اگر بول نکند و بعد از غسل رطوبتی از او بیرون آید که نداند منی است یا رطوبت دیگر حکم منی دارد.[5]
ـ اگر انسان جماع کند و به اندازه ختنه‌گاه یا بیشتر داخل شود، در زن باشد یا مرد، در فرج باشد یا دبر، بالغ باشد یا نابالغ، اگر چه منی بیرون نیاید هر دو جنب می‌شوند.[6]
ـ اگر منی از جای خود حرکت کند و بیرون نیاید و یا انسان شک کند که منی از او بیرون آمده یا نه غسل بر او واجب نیست.[7]
ـ اگر فرد در لباس خود منی ببیند و بداند که از خود اوست و برای آن غسل نکرده باید غسل کند و نمازهایی را که یقین دارد بعد از بیرون آمدن منی خوانده قضا کند ولی نمازهایی را که احتمال می‌دهد قبل از بیرون آمدن آن خوانده لازم نیست قضا نماید.[8]
آن چه بر جنب حرام است:[9]
1ـ رساندن جایی از بدن به خط قرآن یا اسم خدا و اسامی مبارکه‌ی پیامبران و امامان که به احتیاط واجب حکم اسم خدا را دارد.
2ـ رفتن در مسجدالحرام و مسجد پیغمبر اگر چه از یک در داخل و از در دیگر خارج شود.
3ـ توقف در مساجد دیگر ولی اگر از یک در داخل و از در دیگر خارج شود یا برای برداشتن چیزی برود مانعی ندارد و احتیاط واجب آن است که در حرم امامان هم توقف نکند.
4ـ گذاشتن چیزی در مسجد.
5ـ خواندن سوره‌ای که سجده‌ی واجب دارد و اگر یک حرف از این چهار سوره را هم بخواند حرام است.
آن چه بر جنب مکروه است:[10]
1ـ  خوردن و آشامیدن، ولی اگر وضو بگیرد مکروه نیست.
3ـ خواندن بیش از هفت آیه از سوره‌هایی که سجده‌ی واجب ندارند.
4ـ رساندن جایی از بدن به جلد و حاشیه و بین خط‌های قرآن.
5ـ همراه داشتن قرآن.
6ـ خوابیدن ولی اگر وضو بگیرد یا به واسطه‌ی نداشتن آب بدن از غسل تیمم کند مکروه نیست.
7ـ خضاب کردن به حنا و مانند آن.
8 ـ مالیدن روغن به بدن.
9ـ جماع کردن بعد از آن که محتلم شده یعنی در خواب از او منی بیرون آمده.
 

احکام روزه و جنابت

25ـ اگر کمتر از مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منی بیرون نیاید روزه باطل نمی‌شود.[11] ولی کسی که آلتش را بریده‌اند اگر کمتر از ختنه‌گاه را هم داخل کند روزه‌اش باطل می‌شود.[12]
ـ اگر فرد شک کند که به اندازه ختنه‌گاه داخل شده یا نه روزه‌ی او صحیح است و کسی هم که آلتش را بریده‌اند اگر شک کند که عمل دخول انجام شده یا نه روزه‌ی او صحیح است.[13]
ـ اگر فراموش کند که روزه است و جماع نماید یا او را مجبور به جماع نمایند به طوری که از اختیار او خارج باشد روزه‌ی او باطل نمی‌شود ولی چنان چه در بین جماع یادش بیاید یا دیگر مجبور نباشد، باید فوراً از حال جماع خارج شود اگر خارج نشود روزه‌ی او باطل است.[14]


ادامه دارد...


تهیه و تنظیم: خانم حدیثه اسفندیار

منبع: اشرف السادات فتحی، مریم تیموری؛ (1394)، محرمانه با همسران، انتشارات حدیث عشق، چاپ دوازدهم

بیشتر بخوانید:
احکام روابط جنسی خانواده (بخش اول)
احکام روابط جنسی خانواده (بخش دوم)
 آداب بچه دار شدن از منظر روایات اسلامی (بخش اول)
سلامت روابط زناشویی در طول زندگی (بخش سوم) 


پی نوشت :
[1] ـ امام خمینی، بهجت، خامنه‌ای، صافی، سیستانی، مکارم شیرازی. (در رساله‌ی مکارم تا همین قسمت ذکر شده است.)
[2] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، مکارم شیرازی.
[3] ـ امام خمینی، خامنه‌ای.
[4] ـ ادرار
[5] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، صافی، سیستانی، مکارم شیرازی.
[6] ـ خامنه‌ای، امام، صافی، سیستانی.
[7] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، صافی، سیستانی.
[8] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، صافی.
[9] ـ امام خمینی، خامنه‌ای.
[10] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، مکارم.
[11] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، سیستانی، صافی، بهجت.
[12] ـ تبریزی، فاضل لنکرانی، مکارم.
[13] ـ امام خمینی، خامنه‌ای..
[14] ـ امام خمینی، خامنه‌ای، سیستانی، مکارم.